Op de website van CVandaag.nl werd dit artikel geplaatst over het boek Oog in Oog en de wijze waarop dit tot stand kwam.
Wil jij het artikelen ook lezen dan is dat mogelijk door te klikken op onderstaande link.
Veel lees plezier!
Link naar het artikel : Annemarie Geersing werd geroepen Gods verhaal op te schrijven
Ze groeide op in een traditioneel religieuze omgeving en zag God vooral als een strenge man. Annemarie Geersing vertelt dat haar ogen op een dag geopend werden waardoor ze de Bijbel plotseling heel anders ging lezen. Omdat ze dat iedereen gunt, schreef ze het boek Oog in Oog waarin ze het verhaal van God op eenvoudige wijze vertelt. En dat boek kwam wel op een heel bijzondere manier tot stand. Ze vertelt erover in gesprek met CIP.nl: “In een half jaar tijd las ik het Nieuwe Testament acht of negen keer.”
Geersing vertelt dat ze opgroeide in een traditionele kerk: “Daar heerste een godsbeeld van een God die streng en rechtvaardig was. Wij mensen doen in principe altijd alles verkeerd. Dat is echt het traditionele religieuze gedachtengoed. Ik begon daar steeds meer aan te twijfelen. Ik zag mensen die meer blij waren in hun geloof en besefte dat het dus anders moest zijn. Toen ben ik op zoek gegaan. En gelukkig laat God zich ook vinden als je naar Hem op zoek gaat. Ik was op een dag aan het lezen in de Bijbel en plotseling werden mijn ogen geopend. De Heilige Geest viel op mij en ineens ging ik dingen die ik al honderdduizend keer gelezen had, anders lezen. Ik ging ze begrijpen zoals God ze werkelijk in Zijn liefde bedoelde.”
"Ik ging dingen die ik al honderdduizend keer had gelezen, anders lezen."
Het zorgde ervoor dat Bijbel een nieuwe schat voor haar werd, hoe vaak ze er ook al in had gelezen. “In een half jaar tijd las ik het Nieuwe Testament acht of negen keer helemaal opnieuw. Ik viel van de ene verbazing in de andere omdat ik eindelijk begreep wat er werkelijk stond. En toen kwam ook heel duidelijk naar binnen dat ik het uit moest gaan leggen. Zo ontstond het idee om een boek te schrijven. Ik heb van God het talent gekregen om iets over te kunnen brengen én om met woorden te werken. Ik ervoer een roeping om Gods verhaal op te schrijven in een boek.”
Zo makkelijk ging dat vervolgens echter niet, vertelt de auteur desgevraagd. “Ik twijfelde of ik het wel af zou gaan maken. Ik heb het heel mijn leven al moeilijk gevonden om dingen af te maken. Ik ben autodidact, dat was vroeger op school altijd al zo. Ik neem informatie op die ik nodig heb en daarna moet je me niet vragen om netjes en stil in de klas te gaan zitten en te luisteren. Nu had ik in een half jaar tijd de Bijbel gretig tot me genomen en was het tijd om netjes in de klas te gaan zitten om het boek te schrijven. Daar was ik onzeker over. Ik twijfelde of ik het ooit af zou gaan maken.”
Meerdere keren kreeg Geersing echter de bevestiging dat ze dit moest gaan doen. Daarop besloot ze om een schrift te pakken en te beginnen. Zo eenvoudig ging het ook toen echter niet: “Waar moest ik beginnen? Wat wilde ik vertellen? Het was heel lastig. Ik was voortdurend bezig met schrijven en strepen. Maar de aantekeningen die daardoor ontstonden, vormden niet echt de basis voor een verhaal. Ik kwam er maar niet uit. Totdat ik besloot om het bij God te brengen. Op een nacht heb ik voor ik ging slapen gebeden: ‘Heer, als dit echt is wat U van mij wil dat ik ga doen, moet U me iets meer op weg helpen met de lijn van het verhaal. Anders ben ik aan schrijven in het duister terwijl het schrijven over het Licht juist in het licht moet gebeuren.’”
"De woorden liepen als een treintje langs in mijn gedachten. De volgende ochtend stond ik te juichen en te springen."
Nog diezelfde nacht werd haar gebed verhoord: “Echt bizar. Ik schrok middenin de nacht wakker en zat rechtop in mijn bed. Ik had een plaatje in mijn hoofd van een woordenspel.
Het waren woorden die als een treintje zo langsliep in mijn gedachten. En die woorden zijn uiteindelijk de zestien hoofdstukken van mijn boek geworden. Het was voor mij meteen duidelijk. Heel even dacht ik nog: zal ik het opschrijven? Maar ik was zo moe dat ik vrjiwel direct weer in slaap viel. Toen ik de volgende ochtend wakker werd, ben ik meteen naar beneden gerend en heb ik het in mijn schrift opgeschreven. Ik stond daarbij te juichen en te springen. Ik heb God bedankt en vervolgens mijn computer aangezet en ben aan de slag gegaan.”
Op de vraag of ze in een soort droomtoestand was, antwoordt Annemarie ontkennend: “Ik was echt klaarwakker en zat rechtop in bed. Ik weet nog dat ik heel even naar buiten heb gekeken, wij hadden toen namelijk geen gordijnen voor het raam hangen. Daarna ben ik gelijk weer omgevallen omdat ik zo moe was. Of er geluid of stem was? Nee, het waren alleen woorden die bij mij binnenkwamen. Meer had ik ook niet nodig.”
"Door het werk van de Heilige Geest ligt er zoveel moois klaar buiten de kooi."
De auteur vertelt desgevraagd dat haar boek bedoeld is voor twee groepen mensen. “Het is natuurlijk bedoeld voor mensen die God niet kennen. Maar daarnaast is mijn boek ook bedoeld voor mensen die in traditionele kerken zitten en nog niet blij zijn met hun geloof. Ken je die gelijkenis van de Goede Herder en de schapen? Iedere ochtend zegt Jezus tegen de schapen in de kooi: “Kom, we gaan naar buiten op zoek naar verloren schapen.” Er is een groep die met Hem meegaat, maar er zijn ook schapen die iedere ochtend roepen: “Ik blijf veilig in de schaapskooi tot u terug bent.” Dat kunnen wel eens degenen zijn die God vooral zien als een strenge God en niet blij zijn met hun geloof. Terwijl er door het werk van de Heilige Geest zoveel moois voor hen klaarligt buiten de kooi.”